Współczesny Szanghaj to metropolia śniąca swój "chiński sen", a Rob Schmitz miał okazję poznać to miasto od podszewki.
Co dzień zaglądał do kwiaciarni Zhao, dumnej matki z determinacją zabiegającej o lepszą przyszłość dla swoich synów, zachodził na placki do wujka Fenga i obserwował kolejne chybione inwestycje jego żony, cioci Fu, gorliwej kapitalistki i świeżo nawróconej chrześcijanki, odwiedzał Starego Kanga, desperacko walczącego o zachowanie domu ze skorumpowanymi urzędnikami i chciwym deweloperem.
Mieszkańców ulicy Wiecznej Szczęśliwości dzieli historia - doświadczenia wielkiego głodu, rewolucji kulturalnej, polityki jednego dziecka, ale łączy marzenie o świetlanej przyszłości Państwa Środka w cieniu drapaczy chmur.

Schmitz przygląda się Chinom przez pryzmat jednej szanghajskiej ulicy i podążając za historiami kilkorga bohaterów, wnikliwie opowiada o problemach całego kraju. Przede wszystkim o słodko-gorzkim poszukiwaniu tytułowego Szczęścia.
Nie boi się przy tym zadawać niewygodnych pytań, nawet jeśli często jedyną odpowiedzią jest bezsilne "mei banfa", "nic się nie da zrobić".
"Ulica Wiecznej Szczęśliwości" to także bezcenny portret historycznej tkanki miasta, która przetrwała wojny i rewolucję kulturalną, a dziś znika pod buldożerami torującymi drogę Nowym Chinom.
[Karolina Bednarz]

Czasami los wiedzie do miłości krętymi ścieżkami.

Dominik jest młodszym synem zamożnego właściciela dworu. Ma jednak poczucie, że życie jest wobec niego niesprawiedliwe. Majątek ma przejść w ręce starszego brata, który właśnie przygotowuje się do ślubu. Dominik także chciałby odgrywać w rodzinie ważną rolę, ale to mało prawdopodobne. Dla młodszych synów taka ścieżka nie jest bowiem przewidziana.

Julianna również urodziła się w szlacheckiej rodzinie. Los obdarował ją urodą i mądrością. Jest jedynaczką, tym bardziej chętnych do jej ręki nie brakuje. Znajome dziewczęta jej zazdroszczą, ale ona marzy o czymś innym. Pragnie pomagać ludziom, leczyć ich, tak jak robiła to jej babcia. Jednak dziewczyna ze szlacheckiej rodziny nie może zostać zielarką. Musi poślubić kogoś odpowiedniego, a potem żyć w ciasnym gorsecie konwenansów, które zapewnią jej społeczne poważanie. Konwenansów, od których Julianna bardzo chciałaby się uwolnić.

Wydaje się, że losy tych dwojga są przesądzone. Mimo to, życie spełni marzenia Julianny i Dominika. Zrobi to jednak po swojemu i poprowadzi ich trudną drogą.

Saga dworska to opowieść o życiu w dziewiętnastowiecznym szlacheckim dworku oraz miłości, która pojawiła się w najmniej oczekiwanych okolicznościach. Inne czasy, stroje, obyczaje i wyzwania. Jednak marzenia o prawdziwej miłości wciąż takie same.